×

بیوگرافی

قصه حسین

نقلک ها

×
قصه حسین بیوگرافی جستجو
خدمات کشاورزی
حمل و نقل
آموزش


The Band

بیوگرافی

حسین ولی

متولد 1342

فرزند بانو آمنه نبی و مرحوم اصغر ولی

دانش آموخته رشته الهیات از دانشگاه تهران

دبیر بازنشسته ادبیات و عربی

( البته هنوزم تدریس میکنه و به صورت کامل بازنشسته نشده)

قصه حسین

اولین نقلگ هایی که خیلی هم تمیز و مرتب و شسته و رفته و آب کشیده و با اعراب کامل نوشته شد و در گروه های مجازی خوری ها پخش شد کار حسین بود

حسین از پیشگامان بیان نقلگ های خوری و حافظ و نگهدارنده زبان مادری ست

بخشی ازنقلگ ها از اتفاقات روزمره و تعدادی هم ترجمه داستان های کوتاه به گویش خوریه، به اضافه خاطراتی که مربوط به قدیم است و خیلی جذاب و بامزه تعریف میکنه.

حسین آقا مدتی حاکم خور بود به عنوان رئیس شورای روستا،

محمد و احسان پسرای حسین ولی هستن ( خانی شان آبادان) و حلما کوچولو دختر محمد تنها نوه حسین است

حسین عاشق رفاه هم ولایتی ها و پیشرفت روستاست

نقلک ها

ساده آدم (قسمت اول)

🌸 بسم الله الرحمن الرحیم🌸

یکی بُ یکی نَبُ غیر خدا هیشکی دَنَبُ.....هیشکی وا من بَگُتَن یانی مان کَتابها بِنُویشتَن. مَنَگ از خودم نیمگم کُ. اُن قِدیم اَندَر یِ پیرمردَگ صُب مان جاش خُتِه بُ بِدی صَدا دَر گِردی. کِلّیشا از بیخ لاحاف دَرووَرد بِدی زَنش بیامِ بالا سرش اَستاها چیشمیشادی وَدیرانده فِریاد میزینه: پایَس..پایَس .. قَنچاییمان تمام گِردِه هُورُو چی خانه دِنی .پایست بِشُو شَر یِ خُوردِگ چی می هاگی وِگی بیو...مردگ بَگُد: پولم کُج دَبُ؟ وا چی خرید بَکُنَم؟. زنش دو دسشا کمرش زی بَگُد: خُتّا جو گی بِن چی میگم واهاد: اُن کَل بُزغاله دَره اُن سیا کَل بُز...اُنُ را بَبُر شَربَرفُوش وا پُولش خِرید کُن وَگَرد بیو....پیرمَردَگ یِخُوردِگ این پَلُو اُن پَلُو کُرد یِ دَفِ زَنَش داد بِزی:دِ پایَس دِ. اَفتو بِزی دیرَد میبُو..

ادامه دارد .....

خیاط با تقوا

🌸 بسم الله الرحمن الرحیم🌸

یکی بُ یکی نَبُ غیر خدا هیشکی دَنَبُ یِ روز یِ زَنَگ بَشُ وَر شیطانِملعون بَگُد: بِنَم میتانی اُن خِیّاطا کُ یِ مردِ با خدایِ از زنش واگیری؟! دعواشان اَنگینی از هم سِوا گَردَن...یا نِ؟ شیطان بَگُد: چَرا نَتانم..خُبدی میتانَم.. حالِ مینی! شیطان بَشُ هر چی حیله بلد بُ کار اَنگَست اَفاقه نَکُرد کِ نَکُرد! آخرسَر دی وا خِیّاط ویجراش گِردی خِیّاط یِ لَگِه بِزی دَم کین شیطان، شیطان دَرشُ بَشُ خِیّاط دی تا سر گذر دوزاندشا!! شیطان کُ نفس نفس میزی بیامو وَر زن بَگُد: من نتانیستم! خیلی خدا شناس بُ خِیّاط! زن بِخِندی بَگُد: ایسه وایَس نَظارِه کُن! زَنَگ بَشُ وَر خِیّاط بَگُد: سلام بَرارَم! من یِ قشنگِ پارچه واس لباس زنانه میخام. پسرم یِواشَگ عاشُق یِ زن گِردِه میخا اَمرُو بَبُره هادِشا!...اُن زن دی خاطر اِیالما خیلی میخا... خِیّاط واسیش پارچه را اندازه بَگَد. بَربی هاداشا. اُن وَخ بَگُد: هاگی خووارَم مبارکا باشه! زن نَموسَر بَشُ خانی خِیّاط در بِزی. زن خِیّاط درا وا کُرد. زَنَگ حُقّه باز بَگُد: خووارَم! من نمازَم داره قَضا میبُو میهِلی بیام خانید نمازما بَخانَم؟! خدا از بزرگی کَمَد نَکُنِ!!.....خیر بِینی رُو ! زن خِیّاط بَگُد: چَرا نَهَلم؟ بیو بَخان خووارَم. ما را دی دعا کن! یادَد در نِشُو! زَنَگ بَشُ مان اتاق دوُردُورو نمازشا بَخاند. پارچه را یِواشَگ پشت در اتاق نا. اُن وَخ بیامُ دَروا خداحافظی کُرد بَشُ. شو خِیّاط بیامُ خانه هَمُن پارچه را کُ بَرفُوته بُ بِدی........ خِیِّاطا میگِین؟!!!...آخ آخ آخ..... خون جلو چیشمیشا بَگَد. یاحسین!! .... چَنان ویجرایی گِردی کُ صَداش هَف خانه دِپید! هیچّی دیگه..... زن خِیّاط قار بَکُرد چادرشا سرکُرد بَشُ خانی باواش! چَن روز دیگیش خِیّاط بَشُ زنشا طَلاق بَدا... زَنَگ جیگرپاره بیامُ وَر شیطان واهاش بَگُد: بِدِی واگیتمشانا؟ حالِ چی می گِی؟! شیطان ماتَش بَبُرد... او داهانشا قُرت بَدا...بَگُد: شَما دیگه کی یِین؟!!!! زَنَگ بَگُد: حالِ میخای مانشانا صلح و صفا بِدَم؟ شیطان بَگُد: یانی میتانی؟! وا اُن همه ویجیرا؟! اینجُشا دیگه گَمان نکنم کاری از دستت بَرا. زَنَگ بَگُد: حالِ کُجیشا بِدِی صَب کُن بِن! چَن روز دیگیش زَنَگ بَشُ وَر خِیّاط بَگُد: من هَف روز پیش بیامم یِ پارچه واس پسرم هاگتَم ....یادیته؟! بِشُووَم خانه نیمکی نمازما بَخانم یادم درشُ وِگیرم الآن دی یادم نی کُجه بَهَشتم.. خانی ‌کی بُ!!ُ...اصلن یادم نییِ یِ پارچه دیگه از هَمُنُ مَنا هادین رُو!! خِیّاط تا اینُ را بیشنُفت بَشُ وَر زَنش عُذرُ خواهی کُرد. اَدَّسَر واهَم خُب گِردَن. 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 میگن شیطان از اُن وَخ توسه از سردرد بیخ لاحاف خُتِ! ِ زَنَگ بَشُ اَوالپرسی شیطان. شیطان‌واهاش بَگد: این کاری کِ تو وا اُن خِیّاط بَکُردیُ اَندُنُ زَرَنگ بِی مَنا به فکر اَنگَست. وا خودم می گُتَم: خُب بُ من اُن اُووَّلِ دونیا وا حضرت آدم بَگُتم از اُن‌سیب دَرَخت یِ سیب جیرَنگینِ بَخورِ گولَش بِزَم از بهشت دَرَش کُردَم. اَگِ وا زَنَش نَنِه حَوّا می گُتَم سیبا گازَنگینِ گَمانم یِ چِفته از بیخ شاخ درخت می کیشی میزی مان کِلِّیم مَنا دُ لاب میکُرد. 🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱

داروی مرگ آور

وا من بَگُتَن حِکیمان مان یِ مِریضخانه میخاستن یِ دِوایِ عِجیب غِریبا سرِ آدیمیزاد امتحان کُنَن بِنَن جُوواب چی میبُو. پولِ خُب دی هامدان. یِ مردَگ از اَوارَگُ ، یِ مردَگ دی از چاران دوطِلَب گِردَن. ی زَرَنگِ زَن دی گالِشیشا پا کُرد از خور بَشُ. بَنا گِردی یکیشان این دِوا را بَخورَن بِنَن شوری میبُو جان دَر میبُرَن یا نِ! میگُتن بَخوردنِ این دِوا خیلی دی خطر داش! حِکیمان وا این سه تا بگُتَن: بیان مان اتاق تا آخیرین حرفهامانا بَزیینیم! حِکیم از مردَگ اَوارکی خبر گَد: چِقَد پول هادِیمتا؟ چقد هامگیری دِوا را هُرت هُرت سر کیشی؟! بَگُد: صد هزار تُمن مَنا هادِین تا اَگِ بَمُردم زن و اِیالَم یِ چی داشباشَن بَخورَن او سَراوان نَگَردَن! *وا مردگ چارانی دی هِمینُ را بگُتن بَگُد: مَنا دویست هزار تُمن هادِین! صد هزار تُمَنشا هادَم زَنَم. باقیشا دی هادَم یِ دختیرگ کُ تازه یِواشَگ واهاش نُمزِه گِردَم! دختیرگ گِی یی یِ!!! مِشقُلزنبِه یین وا کِسی بگِین! زنَم نیمیدانه! بَدانِه پوست مَنا میکّینه مانَش کا میریجه! *نوبه زَنَگ خوری گِردی یِ نیگا از غَضَب دیم مَردَگ چارانی بَکُرد... (یانی مینیم همدیگه را....بل زنتا بِی نم...) اُن وَخ چارقدشا جلو کیشی جَمُ جور کُرد بیخ گَلَش یِ سنجُق بِزیُ بَگُد: مَنا سیصد هزار تُمَن هادِین! بَگُتن چَرا؟ بَگُد: خُب هَمچَرا!!!!! صد هزار تُمنَش واس خودم! صد هزار تُمَن حق و حساب شَما! واس خوتّان وِگیرین! صد هزار تُمَنشا دی هادِین این مردَگ اَوارکی کُ بَگُد: اَگِ اَندنُ هادِین من دِوا را وامخورم. بِینیم شوری میبُو!!! 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 حِکیم بَگُد: تو از کُجِه بیامِی؟! گَمانم تو از خوری!!....نیییییی؟! ما بیشنُفتِیم اُنجُ از اُن زَرَنگِ زَنها دارِ!! بگد: پس چی!!!! مردیکانشان دی هِمینطورَن!! 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 همیشه شاد باشید. .

درویش

یکی بُ یکی نَبُ غیر خدا هیشکی دَنبُ میگَن اُن قِدیم اَندَر یِ پیرمردَگ کُ مَث چَقَر چُو بُ دل درد بَگَدشا بَشُ وَر حِکیم. وا حِکیم بَگُد: حِکیم! من نیمچیمِ. یِ خاک سر من بِریج! حِکیم خُب نیگاش کُرد بِدی اینُ بُو اَرَّمانَش دپیتِ یِ ما دیگه ویشتَر زَندِ نی. دلش واس پیرمردَگ بِسُود! واهاش بَگُد: باواجان بِن چی میگم واهاد: اگِ میخای خُب گِردی هر چی دِلد بَخاس بَخُ! هر کاری دی میخای بَکُنی بَکُن! جلو خوتّا نیمخا نیگارداری....خابِ؟! پیرمرد بَگُد: هِمین؟! حِکیم بگُد: آهان باوا....هِمین! حالِ دیگه رَد گَرد بِشُو! پیر مردگ بیامُ دَروا ! هِمینکِ داش میشُ هِوا خانیش بِدی یِ دِرویش کُ مَث کِندیل وامیشُ، لو یِ جو مَث جو لابار نیشده وِضُوآمگیره! خُب کِ نیگا کُرد بِدی پَس گردنِ این دِرویش خُب صافُ تختِ، مَث دنبه گوسند سیفید و نرم دی هسدِ! یادِ حرف حِکیم اَفتا که میگُد: *اگ میخای خُب گِردی هرکار میخای بَکنی بَکن* اینُ دی هُوَس کُرد وا کَفِ دستش بَزینه پسِ گردنِ این دِرویش صَدا کنه حَظ کنه! دسشا یِ تُوف بِزی دو دور دی سر هِوا بَچَرخاند.... شَتَرق بِزی پَسِ گردن دِرویش کُ لو جو نیشده بُ! یک صَدا بَدا پیرمردگ بَنا کُرد بِخِندن! دِرویش یِ تکام بَخورد نِزدیک بُ مان جو اَفته! خودشا زُور زُورکی نیگار داش نَفتا مان او دِگِردی بِینِ چی بُ؟ کی بُ؟ بِدی یِ چَقَر چُو پیرمرد مَث نی قِلیان کُ، چیشمش پید دارِ، اَستاها دارِ نیگا میکنه و هِر هِر می خندِ! دِرویش میخاس یِ مشت بَزینِشا بِدی..... ایییی! اینُ جان نداره کُ! اگِ دماغشا بگیرِ جانَش درمیشُو! یَقیشا بَگَد بَگُد: چَرا مَنا بِزِی؟...هان؟...بگو بِنَم! پیر مردگ دماغشا بالا کیشی بَگُد: حِکیم واهام بَگُد! واهام بَگُد: هر کار دوس داری بَکُنی بَکُن! خودش بَگُد.... دِرویش بَگُد : اُن حِکیم غلط کُرد وا تو! به گور باواش دی بِخِندی! می بُرَمتا وَر قاضی حالید می کُنم...حالِ بِن! پیر مردگ بَگُد: من کُ نیمام! دِرویش بالِ پیرمردا بَگَد کِریش کیشی بَبُردشا وَر قاضی!